Vanochtend om 09:00 sochtends waren Denise en ik aan de beurt
om te trouwen. We vonden het al heel speciaal dat de braziliaanse
burgerlijke stand een hele receptie van anderhalf uur zou houden
speciaal om ons twee te trouwen. (misschien omdat ik een buiten-
lander ben of is er misschien toch nog iets mis met de documenten?)
Maar nee, dat was uiteraard niet het geval. Bleek dat ze elke
maandag ochtend van 09:00 uur tot half 11 alle stelletjes van die
week achter elkaar aan trouwden. Toen we daar kwamen stonden
er dus wel 6 stelletjes met familie te wachten tot ze getrouwd
werden. Wij mochten wel als eerste!
Stelde niet zo heel veel voor, jullie hebben nog niet echt veel
gemist. De vrouw die ons trouwde brabbelde wat in het portu-
gees, en daarna vroeg ze ons of we acoord gingen met ons
huwelijk voor de braziliaanse overheid en wat was daarop ons
antwoord. Gelukkig zei Denise dit keer wel meteen Sim of te wel
Ja... Toen de documenten ondertekenen en ook de getuigen
waarna we de ringen om mochten doen.
Hierbij verklaar ik jullie voor de overheid van Brazilie
Man en Vrouw... Ik netjes wachten tot ze zei dat ik de bruid
mocht zoenen maar dat kwam maar niet... Dus na een kleine
stilte maar even gevraagd of ik de bruid nu mocht zoenen. Niet
zo´n rare vraag vind ik zelf maar iedereen moest er om lachen.
Gekkie zegt Denise en toen zoenden we met een applaus op de
achter grond...
Toen we uit het zaaltje weer bij al de andere stelletjes kwamen,
Vroeg zo´n lief oud dametje met goede bedoelingen: En gaan jullie
nou in de Verenigde Staten wonen? Dat is nou het vooroordeel
dat veel brazilianen hebben over blanken in Brazilie. Weer een rijke
Amerikaan die naar Brazilie komt om te trouwen met een brazi-
liaanse. En haar dan meneemt naar het paradijs... Wat een geluk
heeft dat bruidje
Daarna hebben de ouders van Denise ons meegenomen uit eten.
Ze hadden een heel gezelig restaurant uitgekozen maar dat bleek
gesloten, Dus uiteindelijk maar bij een simpel plekkie gegeten... Was
ook heerlijk! Selfservice dus ik kon zelf mijn eten uitkiezen (eindelijk
een keerte geen rijst met bonen)
Denise en ik zijn heel gelukkig, Maar het dringt nog niet helemaal
goed door wat het nou precies inhoud wat voor grote stap we vandaag
eigenlijk hebben gemaakt! Iedereen bedankt voor de aanmoedigingen
en felicitaties.
3 Januari is nu ook al heel snel... Dus houd dit weblog in de gaten!!!
Met als extra nog een foto van mij en Denise samen met mijn vrouw
en nieuwe ouders... Mijn schoonouders Paulo en Isabel
