woensdag, mei 27, 2009

Hoe gaat het met ons..?

niet zo'n mooie foto van ons maar wel de meest recente!
Ik kreeg een vriendelijk verzoek of ik niet wat meer speciaal
over Denise en mij kan vertellen. Ja alle mooie, spannende
indrukwekken
de verhalen over het project en de organisatie
zijn allemaal wel erg interessant maar hoe gaat het nou eigenlijk
gewoon met jullie tweetjes? Hoe gaat het met Wouter en Denise?
met af en toe zelfs de vraag...

Zijn jullie al
zwanger? hahaha!
Hier in de sloppenwijk is zelfs al een vrouw naar Denise toe
gekomen die het raar vond dat Denise nog niet zwanger was. Maar
je bent nu toch getrouwd? Je mag nu sex hebben en een Baby
hebben hoor... Zal vast weer een cultuur verschil zijn...
Niemand kan wachten om onze mooie kinderen te zien...
Nou Denise en ik kunnen nog wel even wachten kortom,
We zijn niet
zwanger! Eerst wat meer stabiliteit!

Het gaat erg goed met ons!
W
e zijn nu bijna 5 maand getrouwd maar hebben al vaak
tegen elkaar gezegd dat het lijkt alsof we nooit zonder elkaar
geleefd hebben. We zijn ontzettend gek op elkaar en verbazen ons
dat we eigenlijk zo goed als nooit ruzie maken.

Wat ik zelf wel grappig vind
van ons tw
eetjes is dat ik de nette en geordende huisman ben. Ik
werk thuis op kantoor dus ik houd tussen het werk door ook het
huis schoon en zorg dat Denise uit kan rusten als ze thuis komt.
Waarmee ik Denise erg gelukkig kan maken. Want ze komt vaak
echt kapot thuis omdat de kinderen zo ontzettend veel energie uit
haar zuigen.

Denise daar in tegen is zich helemaal aan het ontwikkelen tot een
echte c
hef kok. Waar ze nog nooit gekookt had voor ons huwelijk
prepareert ze nu allerlei lekkere en gevarieerde maaltijden wat
mij weer enorm gelukkig maakt want ik haat bruine bonen! Wat
de Brazilianen maar niet kunnen begrijpen... Nou ik kan niet
begrijpen dat je elke dag weer die stink dingen kan eten. Ik zeg
vaak, ze stinken uit je mond en stinken uit je kont. Nou dat wil je
toch niet elke dag weer eten?

Een ander nieuwtje is dat Denise de
vlechten uit haar haar
heeft gehaald...
Waar ik zelf wel blij mee ben. Ik zeg
helemaal niet dat ik haar niet mooi
vind met de vlechten. Ik vind haar
juist super mooi met vlechten. Maar
het is meer de reden waarom ze
vlechten had. Ze vond haar eigen
haar afschuwelijk en onbehandelbaar
Nu heeft ze g
elukkig geleerd dat ik
haar zonder vlechten nog altijd ontzettend mooi vind.
(En ook de vele rivalen die ik heb vinden haar maar al te mooi.)
Ook merkt ze dat door haar haar goed te verzorgen het helemaal
niet zo onbehandelbaar is. Kortom volgens mij accepteert ze nu
meer wie ze zelf echt is. En denk ik dat dat haar meer gelukkig
en tevreden zal maken. Maar misschien doet ze b
innenkort toch
weer vlechten hoor, dat het makkelijker is vind ze toch wel fijn.

Vorige week heeft Denise het hartje van een van haar leerlingen
moeten breken. Een jochie van 7 jaar was voor het eerst verliefd
en jawel op juf Denise! Hij maakte allemaal tekeningen met
hartjes voor Denise en ook al kan hij nog niet echt schrijven
p
robeerde hij soort van briefjes aan haar te schrijven. Denise had
het eerst niet zo door en deed er niet zo veel mee. Maar toen ik
op een middag op het project was en Denise een kus gaf. Werd
hij helemaal stil en keek helemaal beduusd naar ons Maar juf? heeft
u al een vriendje? Nee, dit is mijn man, we zijn getrouwd zei
Denise. Hij keek nog veel beduusder echt alsof zijn hele wereld
voorbij was. Na die dag is de schat drie dagen ziek geweest. Maar
tot verbazing van ons allemaal geeft hij het nog niet op! Het
jochie
van 7 jaar droomt er nog altijd van ooit met Denise te trouwen.
Wat ben ik toch een lucky basterd!

we leven nog vanuit de koffer
Onze thuis situatie is al wel wat verbeterd... Maar nog altijd erg
triest. Onze slaapkamer hebben Denise en ik voor weinig geld al
redelijk mooi kunnen krijgen. We hebben geprobeerd het
hotelbed wat we op onze huwelijksreis hadden na te maken.
Zodat het ons aan die mooie tijd herinnerd en elke nacht even
romantisch is als toen! Maar de rest van het huis zoals de
woonkamer is nog erg triest... Onze bank is een matras het enige
soort van meubel dat we hebben is een kartonnen doos. een
kleding kast hebben we niet waardoor we alles nog in en op de
koffers hebben voor nu al 5 maanden. Kortom het zou allemaal
veel mooier kunnen.

Voor meer fotos van ons huis kijk even in het nieuwe foto
album dat ik toegevoegd heb. Vul a.u.b. ook even de stelling
in die ik heb opgezet. Als jullie meer vragen hebben over
ons vraag gerust je vraag
En Bedankt!

woensdag, mei 20, 2009

Verbeterings/sponsor projecten

ons keukentje

We zijn al lekker onderweg met ons project, met vele unieke en
actuele activiteiten, een enthousiast team en met een grote
groep kinderen, tieners en nu ook ouders die zeer frequent ons
project bezoeken. Op vele fronten zien we dus echt springende
vooruitgang! maar...

E
r zijn ook gebieden waar echt drastische veranderingen in
moeten worden aangebracht. Die echt hoognodig verbeterd
moeten worden en die achter blijven. Waar we dan weer de
negatieve gevolgen van merken die de vooruitgang van ons
project tegenwerken. zoals...

Ons gebouw.
Als je ons project en ons gebouw in
Nederland zou neer zetten. Zou het
gebouw onbewoonbaar verklaard
worden het is in zeer slechte staat
en
volgens Nederlandse waarden
een gevaar. Niet zo verant-
woordelijk van ons dan om in dit
gebouw te blijven... Inderdaad
daar zijn wij het mee eens. Maar
aangezien er geen ander gebouw beschikbaar is voor
onze huurprijs en we niks kunnen kopen. zit er weinig
anders op dan hier te blijven.

Is het dan n
iet mogelijk het gebouw op te knappen?
Zeer
goede vraag! ja, het valt te repareren! we hebben er al
tekeningen voor klaar liggen en een constructie bedrijf heeft ons
al een prijs berekend. Maar... wij huren het gebouw en dus
eigenlijk moeten de kosten niet voor ons zijn. De eigenaar wil
dat we het gebouw van hem kopen. (momenteel nog niet
mogelijk) Hij heeft echter geen geld om het te op te knappen
voor verkoop. Daarvoor in de plaats bied hij het gebouw
goedkoper aan ons aan. Dat is erg leuk! Echter kunnen we nu
echt niet zo'n geld bedrag ophoesten.

Ik heb een document opgesteld waarin ik verschillende praktische
problemen en de mogelijke oplossingen heb omschreven. Mocht je
geïnteresseerd zijn dit document te ontvangen? Neem dan contact
met mij op via waariswally@gmail.com of elevive.wouter@gmail.com


vrijdag, mei 08, 2009

Altijd feest in Complexo

Elke Vrijdag nacht, Vaak Zaterdag nacht en zeker weten op zondag
middag Is het groot feest of te wel "Baile funk" in Complexo do
Alemao. De drugsdealers organiseren en betalen deze feesten om
de bevolking van de wijk te vriend te houden. Al het drinken en
eten (veel bier en BBQ) vlees is gratis voor iedereen! Nou ja, zo
gratis dat je zonder het door te hebben een pact sluit met de
duivel. Want zodra de drugsbende iets van je wil kun je geen nee
zeggen. Je hebt immers al die tijd geprofiteerd van hun vlees en
bier. Nu willen ze jouw huis gebruiken om drugs te verbergen...
Vandaar is het sterk aanbevolen niet eens je gezicht te laten zien
op de feesten. Mocht je willen weten wat voor muziek er
gedraaid word dan moet je op eigen risico en alleen als je boven
de 18 jaar bent maar op You-tube zoeken op "Baile Funk".

Denise en ik wonen zo'n 50-100 meter verderop van waar de
feesten gehouden worden. Elke vrijdag nacht, vaak zaterdag
nacht en zoiezo op zondag middag. Ze bouwen soms 2 soms 3
van die muren van boxen die ze zo hoog mogelijk opstapelen
en tussen die boxen dansen de mensen en kinderen tot aan babys
("ja, geen oppas kunnen regelen nou dan neem ik me baby maar
mee naar het feest"). Het geeft zo'n ontzettend lawaai! Dat het
lijkt alsof bij ons thuis in de slaapkamer onze Stereo (die we
niet hebben) Voluit hebben staan. Maar eigenlijk staan de boxen
dus 50-100 meter verderop. Moet je je voorstellen wat een
lawaai het is om voor die boxen te staan dansen. Denise en ik
moesten er een langsheen lopen wat gewoon echt pijn aan je
oren deed. Vanavond zal het zeker weten weer raak zijn.
Dat word dus weer weinig slapen dit weekeind. Een klacht
indienen bij de politie heeft absoluut geen zin. De politie blijft
zover uit de buurt van deze wijk als ze maar kunnen en je wilt
ook weer geen schietpartij op je geweten hebben.

Mocht je nog denken dat ik naar het paradijs Rio de Janeiro
ben verhuisd en elke dag geniet van palmbomen strand en zon
dan heb je dus niet bedacht dat ik in de achterbuurt van het
paradijs woon waar je in de weekeinden weinig slaapt en
overdag gevaar loopt. Soms heb je echt de neiging gillend
weg te rennen en vraag je je af wat doe ik in hemelsnaam op
deze plek. Maar dan denk je eraan dat je echt een verschil
maakt voor deze kinderen en voor hun families en voel je
weer dat God wil dat je juist hier bent. Op die manier
overleven we het weer een week tot het volgende
weekeind begint...

zondag, mei 03, 2009

De kinderen in actie

Afgelopen vrijdag was het de dag van de arbeider en vandaar had
iedereen in Brazilië een dagje vrij. Echter gebeurt het in Brazilië
vaak dat zodra mensen een vrije dag hebben ze die gebruiken om
wat extra bij te verdienen en dus juist op hun vrije dag aan het
werk gaan. Ze gaan dan eten en drinken verkopen op straat of bij
beunen.

Samen met de kinderen van Project Patio hebben we besproken
wat de dag van de arbeider precies inhoud en hoe belangrijk het
is om een goede baan te hebben. Waarna
we een actie hebben
gehouden om de arbeiders die toch zijn gaan werken op hun vrije
dag te eren en te
bedanken voor hun goede voorbeeld. We
hebben allemaal kaartje
gemaakt met de Boodschap: "Fijne dag
van de arbeider
toegewenst,
Je bent een voorbeeld voor
onze wijk". En aan de
kaartjes hadden we dan alle-
maal snoepjes vast geniet.
Na even aan de kinderen
uitgelegd te hebben hoe je
kan herkennen dat iemand
een arbeider is en dat een drugsdealer wel een arbeider is
maar dat hij niet eerlijk geld verdient en daarom ook niet een
snoepje verdient. Zijn we samen met de kinderen de kaartjes
met de snoepjes gaan uitdelen op de hoofdstraat van onze
wijk.

Wat vele erg leuke reacties gaf! Veel mensen waren verrast dat
ze gratis zoiets leuks kregen
en bedankten de kinderen van harte.
Andere mensen weigerden de kaartjes aan te nemen omdat ze
dachten dat ze ervoor moesten betalen maar toen we uitlegden
dat het een gratis cadeautje was om ze een fijne dag van de
arbeider te wensen kregen ze een glimlach op het gezicht.

We hebben in nog geen 20 minuten een goede 200 snoepjes
uitgedeeld. Veel mensen laten glimlachen, De kinderen een
belangrijke les geleerd en een beetje reclame gemaakt door
ons logo dat op elk kaartje was geprint.