maandag, juni 29, 2009

Maria: Te arm om normaal te zijn.

Ik heb de eer jullie te mogen voorstellen aan: Maria (niet haar
echte naam)
Maria is 1 van onze vele vriendinnetjes die elke
dag en bij elke activiteit van
Project Patio aanwezig is. Ze is
11 jaar oud, gaat naar school en woont hier
in de sloppenwijk
bij haar oma in huis.


Er is iets heel speciaal aan onze Maria! Ze is een gigantisch
vechtertje,
Die ook al is ze nog jong al weet voor zichzelf op
te komen en enorm kan
genieten van kleine dingetjes. Ze
heeft het in haar leventje erg moeilijk
gehad omdat haar
familie erg arm en door vele tegenslagen erg ontregeld
is. Daar
nog eens bij is haar gezondheid niet helemaal in orde, maar in
plaats
van dat zei hier depressief van is geworden en zich
opsluit in zichzelf blijft
ze gewoon Maria, accepteert ze de
situatie zoals die is en probeert het
gewoon nog een keer
opnieuw. Ze geeft de moed nooit op!


Maria haar huid functioneert niet zo als het hoort met als
resultaat dat ze
altijd een veel te droge huid heeft die
daardoor automatisch en constant
overal op haar lichaam blijft
vervellen. Het ziet er niet erg aangenaam uit
Als je haar voor
het eerst ziet schrik je en onbewust wendt je je hoofd af.
Je
kunt je bedenken dat het voor haar een
ramp moet zijn om op
het schoolplein te lopen waar ze constant gepest kan worden.
Of nu ze
haar tiener tijd in gaat. En de jongens haar niet zo
mooi
vinden... Ondanks dat geeft Maria het niet op ze heeft
zelfs openbaar bekend gemaakt
dat ze verliefd is op 1 van de
jongens van het project.

Is er dan niets wat ze er tegen kan doen? Is er niet een goed
medicijn of een
speciale crème die ze kan gebruiken? Nou dat
is dus waarom ik over haar schrijf
Met toestemming van haar
oma zijn we opzoek naar een manier waarop we
haar kunnen
helpen. Met de juiste professionele begeleiding en medicijnen
is
het namelijk mogelijk dat Maria een zo goed als normaal
leven kan hebben.
Haar huid kan normaal worden. Maar voor
een arm gezin is goede professionele
begeleiding onbetaalbaar
en het medicijn kost 2 gemiddelde maand salarissen
per maand.

Voor de professionele begeleiding hebben we al meerdere
kerken van Rio de
Janeiro aangeschreven. Op zoek naar een
huidspecialist die bereid is haar
een speciale behandeling te
geven. Maar dan moeten we nog het medicijn
kunnen betalen...

Het medicijn kost ongeveer € 200, - per maand! Ik wil jullie
uitdagen om voor
Maria te bidden en God te vragen of hij jou
niet wil of kan gebruiken om deze
schat van een meid een bijna
normaal leven te geven...


Mensen, ik weet dat het 10x duurder is dan bijvoorbeeld een
kind sponseren via
Compassion of Project Held van TRIN. Maar als
je echt het verlangen hebt om een
kind de mogelijkheid te geven
normaal te kunnen leven.
Geef dat dan aan Maria!

Voor meer informatie stuur een email naar waariswally@gmail.com


maandag, juni 22, 2009

Floresta da Tijuca!

Het is ontzettend belangrijk voor de kinderen om te ontdekken dat
de wereld zo enorm veel groter is dan alleen maar de sloppenwijk.
Vandaar hebben we opnieuw de hele groep meegenomen naar
buiten.
Op ontdekkingsreis naar het Bos!

Rio de Janeiro is de enige stad in de wereld die een tropisch regen-
woud in het centrum van de stad heeft Floresta da Tijuca genaamd.
Een wereld van verschil, het ene moment zit je vollop i
n de drukte
van een mega stad overal verkeer en lawaai, maar eventjes verder-
op is het behalve de wind en de fl
uitende vogeltjes helemaal stil
en groen en heerlijk frisse lucht!
Echt eventjes helemaal tot rust
komen. (en dat met 40 kids!)

zo'n 90% van de kinderen had nog nooit va
n Floresta da Tijuca
gehoord. Ze hadden de groene bergen wel gezien vanaf de sloppen-
wijk maar wisten nooit dat dat een tropisch bos was en dat je er
ook naar toe kon! Nou dankzij een goede vriend uit een locale kerk
konden gratis met een grote bus vol met kinderen van Complexo do
Alemao er naar toe gebracht worden.

Het was wel een beetje frisjes en vooral erg groen vonden de
kinderen. Wat een boel planten! ja, daarom noemen ze het een
tropisch regenwoud. Omdat het heel veel verschillende planten en
bomen heeft! Wat voor mij zo aller uiterst logisch lijkt is een
helemaal nieuwe ontdekking voor de kinderen.
Nou en dan had je
ze moeten zien toen we bij de waterval aankwamen!!!
We hadden een groot kleed meegenomen en we hadden de
kinderen gezegd dat
ze allemaal
iets moesten meenemen dat ze
met iedereen konden delen. Want zo
hoort dat als je gaat pick-
nicken. Maar we meestal krijgen de kinderen niet echt
veel eten
mee van de ouders. Dus hadden we al de benodigde voorzorg
genomen.
Maar toen we uiteindelijk een tafel hadden gevonden
en zeiden dat iedereen hun
spulletjes mocht inleveren om het
samen te gaan delen. Kwam ineens vanuit alle
kanten een mega
berg met snoepgoed tevoorschijn!

Geen flauw idee en ik wil het
denk ik niet weten waar ze alles
verstopt hadden.
Een aantal die
wouden eigenlijk
niet hun
lekkere eten met andere delen
en hielden het nog steeds
verstopt. Maar na een beetje
aandringen en een grapje dat je aan de diarree raakt als je verstopte koekjes eet kwam dan
uiteindelijk toch nog een hele lading tevoorschijn. Hiernaast kun je
het eindresultaat bewonderen.

Na veel spelletjes samen te hebben gedaan en een grote wandeling
door het bos Kwamen we bij een grote speeltuin uit met wip-wap,
schommels, klimmerekken enz. In heel de sloppenwijk is er geen
enkele speeltuin en opnieuw was ik dus weer helemaal verbaasd
hoe deze kinderen zooooo ontzettend gelukkig konden zijn met
i
ets zo simpels en voor mij vanzelfsprekend iets als een speel-
tuintje. Voor de kids was het speeltuintje een mega pretpark we
hebben ze de rest van de dag dus maar lekker laten spelen.

En toen uitgeput weer terug met de bus. Nog even afscheid
nemen van de waterval. En dan lekker gekke liedjes
zingen en een aantal vielen ondanks het vele lawaai in slaap
Wat een mooie dag hebben we weer meegemaakt!

Ik hoop dat ze het hun leven lang zullen herinneren!

En bedankt, Buschauffeur!


vrijdag, juni 12, 2009

Geweldig nieuws! God is zoooo goed!

(ons eigen gebouw!)
We kunnen het zelf allemaal nog maar moelijk bevatten maar toch
is het echt
waar en vandaag mag ik het ontzettend goede nieuws
wat we hebben ontvangen
ook met jullie delen!

Toen ik 5 maanden geleden weer terug kwam in de sloppenwijk
pakte ik hier
en daar tussen de activiteiten door even mijn bijbel.
Telkens ging het er over
dat God ons als koningen van een groot
land zou maken of hij mij de aarden ter
bezit zou geven. Ik was
daar zeer in geintresseerd en het maakte me super
enthousiast!
Het was een soort bevestiging van God dat hij deze plaats aan
mij
geeft dat ik een koning of leider of voorttrekker zou zijn
voor deze sloppenwijk.


Ook was ik erg ontevreden met de staat waarin ons gebouw
wat we huren voor
Project Patio en waar we elke week de
kinderen en tieners in ontvangen zich
bevond en voelde alsof
God wilde zeggen. Er komt een tijd dat jullie geen gebouw

meer huren! Ik ga jullie een eigen land geven...

Ook al kon ik het maar moeilijk geloven aangezien we geen
euro op de bank
rekening hadden. Hoe zouden we dan ooit een
eigen stuk grond kunnen kopen.
Maar toch deelde ik het met mijn
collega's en hebben we erover gebeden.
Digo en ik zijn zelfs met
de eigenaar het gebouw gaan praten en met de buren
of we het
huis konden kopen en wat de prijzen waren.
Uiteindelijk zijn we zelfs in geloof de
hele sloppenwijk door
gelopen en hebben gezocht naar geschikte locaties die
ook nog
eens te koop stonden. Misschien zou God ons verassen met een
nieuwe
locatie...

Nou, wat op zich geen verassing is: God is zijn beloftes na
gekomen!
Project Patio mag zich de trotse eigenaar noemen van
de 1e etage van het gebouw
wat jullie op de foto hier boven
kunnen zien! God heeft ons gewoon een huis gegeven!
Gratis!!!

We hebben al een tijd een goede vriendschap
met het Zendings
netwerk van de Braziliaanse
baptisten gemeentes. Genaamd
"Rede
Missionaria Sal e Luz" ("Zendings netwerk Zout
en Licht")
We hebben de afgelopen tijden een
aantal activiteiten met hun
samen georgani-
seerd en dat heeft hun veel vertrouwen gegeven
in hun samen
werking met ons. Met als grote verassing dat ze
deze week ons
officieel kwamen vertellen dat zei ons gebouw voor ons willen
kopen!
Ja, het gebouw staat dan wel niet helemaal officieel op
onze naam. Maar het is wel
het onze. En we hoeven er niet een
Baptist voor te worden (Hebben niks tegen baptisten hoor)

Hoeven geen huur meer te betalen en kunnen beginnen met de
opknap werkzaamheden
!

Het is echt een gigantsiche overwinning want in alle 10 jaar dat het
project in de sloppenwijk een project van YWAM was hebben ze
altijd het gebouw willen kopen maar het lukte maar niet... Nu in
5 maanden heeft God ons het gebouw gegeven! Wij staan versteld!

Wat een feest hebben we de afgelopen week gevierd. Voor de
gelegenheid een fles wijn
gehaald en getoasd met het personeel
en God ontzettend bedankt!
Iedereen die heeft meegebeden voor
verbetering van het gebouw!
Ontzettend bedankt voor jullie gebed
Kom het resultaat eens bekijken!

dinsdag, juni 09, 2009

Kolonisten en Pokeren populair in Brazilie!

Toen ik uit Nederland naar Brazilië vertrok had ik al gedacht dat
het leuk zou zijn als ik we met de tieners en jongeren allemaal
bord en kaart spelletjes zouden kunnen spelen. Dus had ik toen al
een mooi Nederlands pokerspel meegenomen die in Nederland
niet veel kost. Maar hier in Brazilië een fortuin waard is. Ze staan
hier te koop voor 150 real zo'n goede 50 euro!

En het sloeg
meteen aan! We hebben vele avonden tot laat in de
avond zitten pokeren en mijn poker koffertje heeft alle hoeken
van de sloppenwijk al gezien Dus toen ik ontdekte dat de jongeren
hier ontzettend genieten van Bord en kaart spellen dacht ik wat
jammer dat we geen kolonisten spel hebben. En is ook niet te koop
in Brazilië. Nou dan moet ik het zelf maar maken!!!

Dus heb ik van papier, karton,
lijm een schaar en kleur-
potloden een heel eigen
in het
Braziliaans vertaalde versie
van kolonisten ontworpen en
in elkaar geknutseld. Het
resultaat kun je hiernaast
bewonderen. Het is een beetje
gammel en er hoeft maar 1 keer geniesd of hard gelachen te worden of het hele bord waait
weg. En dan is het misschien niet het mooiste kolonisten spel dat
bestaat. Maar het is zeer functioneel! Met opnieuw een groot
succes! De tieners en jongeren van het project zijn er ontzet-
tend blij mee en spelen en minstens 2 avonden per week mee!
Ook wij als leiding spelen actief en fanatiek mee! Wel
frustrerend als ze van me winnen terwijl ik het spel gemaakt
heb. Maarja dat hoort erbij!

Nu nog de uitbreidingen maken en dan Monopolie en dan Risk en
dan alle vele nieuwe spellen die ondertussen in Nederland uit zijn
gekomen! Zoals je ziet vermaken wij ons in Complexo do Alemao!

woensdag, juni 03, 2009

Theater Dinsdag!

Elke Dinsdag middag hebben we bij Project Patio theater lessen van
een echt
professionele theater actrice. De kinderen vinden het
helemaal geweldig en
leren ontzettend veel over bijvoorbeeld hoe
je je emoties uit maar kunnen ook
genieten van rijke fantaseer
ervaringen. Waar je kan spelen dat je een prinses bent
of een
levens gevaarlijke piraat. We stimuleren de persoonlijke
creativiteit een
karakter eigenschap die zich vaak vooral in de
kindertijd ontwikkeld. Echter
door de slechte levens omstandig-
heden ontwikkelen kinderen in de sloppenwijken
vaak veel minder
creativiteit dan andere kinderen. Met de negatieve gevolgen
daar
van.


Project Patio zet zich in om de vele vicieuze cirkels van negatieve
gevolgen
te doorbreken en er positieve ervaringen voor in de
plaats te zetten. Dit zal
de inwoners van Complexo do Alemao de
ruimte geven om zich beter te
ontwikkelen, te groeien of te wel
transformatie.


Speciaal voor de kinderen die
elke dinsdag
naar de theater
lessen gaan hadden we
deze
week een hele mooie verassing!

Jessica onze theater actrice
had gratis 18
kaartjes voor een
voorstelling van de show
waarin
zei speelt kunnen regelen. Dus

hebben we echt een levens
ervaring voor
deze kinderen kunnen organiseren en ze
meegenomen naar professioneel
theater.

Ze waren allemaal heel zenuwachtig en hadden de allerbeste kleding
die ze
hebben aangetrokken. Opnieuw hadden we een paar
kinderen bij ons die
nog nooit naar het centrum van de stad waren
geweest en dus weer
helemaal beduusd over de hoge gebouwen.

We kwamen bijvoorbeeld langs Ponte Niteroi een van de langste
bruggen
ter wereld die in het meer van Guanabara ligt en het
centrum van Rio de
Janeiro met haar buurstad Niteroi verbind. Een
van de kinderen wist dat
een oom van hem in Niteroi woond dus
toen ik vertelde dat daar aan de
overkant Niteroi ligt werd hij
helemaal blij! Ik heb gezien waar mijn oom
woond! Ik ben nog
nooit bij mijn oom geweest maar nu weet ik waar hij
woond!
Je kunt de flats aan de overkant van het Guanabara meer haast

niet zien laat staan de huizen identificeren. Maarja schattig dat
ik hem
zo blij kon maken met iets dat voor mij maar weinig
betekend!


De voorstelling was ontzettend
grappig!
Het ging over een
kakkerlak vrouwtje
waarvan de
moeder vond dat ze maar
eens
moest gaan trouwen. Dus
dochter
allemaal kerels daten
om de ware te vinden
maar
het waren allemaal nare
kerels.
Uiteindelijk trouwde ze met een rat! En ze leefden nog lang en gelukkig!

De kinderen hebben enorm veel gelachen en keken heel aandachtig.
Kinderen hebben ook altijd van die enorm grappige opmerkingen er
tussen door dus hebben we echt een super leuke tijd gehad. En een
aantal wouden later ook in het theater spelen of misschien in het
circus.
Wat fijn dat ze aan het dromen zijn!
Jessica (in het ratten pak) ook al versta je geen Nederlands...
Ontzettend bedankt, we hebben enorm genoten!