donderdag, februari 26, 2009

Projeto Patio (het eerste projectje)

Het opzetten van een organisatie is opzich niet zo moeilijk. Je hebt
een naam nodig
en moet weten wat je met je organisatie wilt gaan
bereiken. Ja het registreren is een
gigantisch karwei. Maar zover
ben ik nog niet met ELE VIVE!


Maar met alleen een organisatie opzetten kom je nog niet zover
natuurlijk.
Je organisatie begint pas echt als je activiteiten gaat
organiseren. Bijvoorbeeld een project. Ele Vive is sinds 20 Februari
echt van start gegaan door middel van
ons eerste echte project:
Project Patio
. Of te wel Project "het pleintje"
Deze naam hebben
de kinderen van de sloppenwijk uitgekozen. Met als reden dat

het gebouw waar we onze activiteiten organiseren aan het pleintje
in het centrum van de sloppenwijk ligt.


Project Patio is een project speciaal voor de kinderen en tieners
en hun ouders van de sloppenwijk Complexo do Alemao hier in
Rio de Janeiro. De zelfde wijk waar Denise en ik wonen. En heeft
als fundamentele functie het verstrekken van gratis educatie en
entertainment. Zo geven we veel bijles aan de kinderen als

leren lezen en schrijven, rekenen, portugees, wiskunde en
aardrijkskunde...


Voor tieners gaan we beginnen met jongeren avonden met veel
entertainment maar altijd gecombineerd met educatie, voorlichting
en het demonstreren van een leven met bijbelse waarden.
Voor de
ouders van de kinderen zijn we begonnen met voorlichting op het
gebied van omgang met kinderen over opvoeding en relatieve
onderwerpen als werkloosheid
alcohol/drugs gebruik, Mishandeling
en eventuele huwelijkscouseling.


Binnenkort ook meer informatie over Project Patio
Complexo do Alemao.

ELE VIVE! Mijn organisatietje!

Al een aantal jaren was het mijn droom om in Brazilie een
organisatie
op te zetten. Lang heb ik gedacht dat het de
bedoeling was om
bijvoorbeeld een nieuwe Braziliaanse tak op
te zetten voor een
organisatie die al bestaat. Maar ondanks de
vele pogingen lukte het
niet echt een aankoppeling te vinden
bij al bestaande organisaties.


Maar dat betekend niet dat ik het dan maar moet opgeven.
God heeft me een opdracht en een visie gegeven, en die visie zal
waar worden! Dus zijn Denise en ik een volledig nieuwe organisatie
begonnen. Het is mij een eer te presenteren:

ELE VIVE!
Ele vive betekend Hij Leeft en is afgeleid van de portugese versie
van het bij christenen wel bekend lied "Omdat HIJ LEEFT ben ik
niet bang voor morgen." Of te wel Porque ELE VIVE! Eu posso
crer no amanha!

Het is een lied dat zingt over de hoop die we hebben in Jezus.
En dat is precies de boodschap die deze organisatie wil brengen
aan arme mensen aan kinderen in nood mensen in de sloppenwijken
van Rio de Janeiro en de rest van Brazilie? Door middel van onze
daden en wanneer nodig met woorden.

ELE VIVE! staat voor:
- Het helpen van mensen in nood en moeilijkheden
- Gratis Educatie in vele sociale gebieden maar ook geestelijk
- Waarlijk leven, Mensen leren genieten van het leven

Ik ben een informatie folder aan het schrijven over wat de
organisatie
ELE VIVE! precies inhoud. Binnenkort zullen jullie die
wel ontvangen.

donderdag, februari 19, 2009

ONS HUISJE!!!

Een maand geleden ongeveer zijn we eigenlijk al aangekomen in
Rio de J
aneiro. Ontzettend leuk om mijn vriend Rodrigo en een
aantal van de kinderen en tieners die me gelukkig nog kenden
weer te zien! Maar dan de grote vraag...

Hoe ziet ons huis eruit?
Rodrigo(digo) had een huisje voor ons gevonden in de sloppen-
wijk. Maar dat hadden wij natuurlijk nog niet kunnen zien en ja
de meeste
huizen in de sloppenwijk zijn nou eenmaal ontzettend
vies, onhygienisch en onhandig dus we hadden de ergste ramp
situaties al bedacht... Maar gelukkig viel het enorm mee!
We hebben zelfs een heel mooi huisje dat net uit de

verbouwing komt. We zijn de eerste bewoners en dus was alles
eigenlijk be
st wel schoon behalve dan wat bouwafval. De muren
mooi wit geschild
erd en lekker ruim! Een woonkamer, badkamer,
keuken en een slaapkamer... Meer hebben we ook niet nodig.
En "gunstig" gelegen aan de hoofdstraat van de sloppenwijk.
Ookal is dat wel het gevaarlijkst dus gunstig tussen "haakjes"
En redelijk aardige buren die minder lawaai make
n dan wat
de norm is hier in de favella dus we hebben nog geluk gehad.











Woonkamer ---------------------------------------Slaapkamer

De eerste week zijn we achter de meubels en machines voor ons
huis aan
gegaan. Maar helaas kwamen we niet zo ver want zoveel
geld hadden we niet. Maar we hebben in elk geval het hoog
nodige kunnen kopen. Koelka
st, gasfornuis, wasmachine en een
bed. De rest van het huis is nog helemaal leeg en we leven nog
en onze koffer want we hebben nog geen kasten maar in de
toekomst hebben vast een gezellige woonkamer en ingerichte
slaapkamer.

Denise en ik voelen ons in elk geval al redelijk thuis in ons huisje
en kunnen er wel van genieten. Vooral nu we weer internet
hebben en we echt gaan beginnen met hard werken. Dan hoeven
we ons in elk geval niet te vervelen
als jullie een keer in de buurt
komen moet je echt even langskomen! De koffie staat klaar!
hahaha!

Hier nog ons keukentje en het uitzicht vanaf ons balkonnetje...



zondag, februari 15, 2009

HUWELIJKSREIS!!


Denise en ik vonden het extreem belangrijk om voor
we volledig opgaan in al het werk en alle leed waar
we een antwoord op kunnen zijn eerst ons huwelijk
goed te beginnen! Met veel heel veel liefde en heel
veel van elkaar genieten op een plek speciaal voor
ons tweetjes.

Dus zijn we de dag na de trouwerij
met de bus naar Pipa vertrokken… Pipa is een klein
en gezellig hippy dorpje aan de kust van Rio Grande
de Norte in het noord oosten van Brazilie. Pipa is
bekend om haar mooie stranden gecombineerd met
ongerepte natuurgebieden. De oceaan is extreem
helder blauw en de zon schijnt er 300 dagen per jaar.








Uiteraard hebben die omstandigheden veel toeristen

aangetrokken waardoor het kleine dorpje ondertussen

grotendeels bestaat uit vakantie resorts. Denise en

ik verbleven in “Pousada dos Girassois” Echt een

heerlijk plekje waar we 5 dagen mochten genieten van

zwembad, restaurant, fitness-centrum en niet te

vergeten ons knusse huisje die elke dag voor ons werd

schoongemaakt o en niet te vergeten de heerlijk

warme douche (had al een maand geen warme douche

gehad).









Qua uitstapjes zijn we vooral naar het strand geweest…

“Praia de Amor” het strand van de liefde… Heerlijk

pootje baden in redelijk warm water. Een heel strand

die we maar met een klein aantal mensen hoefden te

delen en als je iets verder liep waren de stranden zelfs

volledig verlaten… Alleen was de oceaan erg sterk en de

golven heel wild en onvoorspelbaar. Dus helaas kwam

Denise niet echt vaak met me mee het water in. Ik heb

haar leren zwemmen in het zwembad van het hotel.

Maar ze had nog niet echt vertrouwen dat ze ook in de

oceaan kon zwemmen.


Ook zijn we een dag naar een natuurreservaat geweest.

Het bos was niet heel erg intressant ofzo behalve dan

de schattige aapjes. Maar aan de kust was er een groot

stuk strand afgezet omdat daar zee schildpadden

kwamen om eieren te leggen. Je mocht niet het strand

op maar je kon het wel van bovenaf bekijken en de

schildpadden zien zwemmen. Ook was er een speciaal

uitkijkpunt over de dolfijnen baai waar elke dag bij

hoogtij zo’n twee uur smiddags een hele groep wilde

dolfijnen kwam spelen voor de kust. We konden ze

soms heel goed zien maar grotendeels bleven ze onder

water.


O en als aller grootste verassing om onze huwelijksreis

extreem uniek en onvergetelijk te maken hebben we

mijn ouders, Denise dr schoonouders meegenomen op

huwelijksreis! Hahaha!!! Ja, ze waren 12 dagen in

Brazilie voor de bruiloft en daarna hadden ze eigenlijk

naar het zuiden van Brazilie gewild om een aantal

zendingsprojecten te bezoeken. Maar aangezien dat

veel te duur zou worden kon het niet door gaan dus

hadden ze heel wat vrije dagen voor ze terug vlogen

naar Marokko. Alleen waar moesten ze die tijd

verblijven? Alle hotels in de omgeving van Fortaleza

waren al volgeboekt. De enige plek waar nog een plek

was was uiteraard in Pipa… Denise moest er niet aan

denken! Mijn schoonouders mee op huwelijksreis?

AAAAAAAAHHH!!!


Nou het was uiteindelijk helemaal geen probleem hoor!

Zei zaten helemaal aan de andere kant van het dorp in

een heel ander hotel. We hebben ze in 5 dagen bijna

niet gezien. We hebben 1 keer wat afgesproken. Was

ontzettend fijn dat mijn ouders op mijn trouwerij

waren! En dat ik nog wat extra tijd met ze mocht

besteden. Voor hun was het ook even flink genieten

en lekker uitrusten. Mijn moeder heeft iets van 4

boeken en een stapel tijdschriften gelezen… Echt

lekker genoten van een rustig paradijsje!


Restaurant Monsieur Jaque, Martijn en Collega’s…

Bedankt voor de goede tijd daar!

Dankzij mijn werk daar en jullie medeleven was het

mogelijk om mijn huwelijksreis te betalen en dat in

nou gelukkig getrouwd ben met me Denise waarover

ik jullie de oren van de kop heb gepraat! Miss you guys!