skip to main |
skip to sidebar
Gisteren was het de verjaardag van Denise! Mijn schat is
maar liefst 27 jaar! Ze is weer eens net ietsje ouder dan
mij. Ik wou eigenlijk eergister al een berichtje op internet
zetten zodat iedereen nog even felicitaties kon sturen
maar helaas viel internet uit waarna we 2 dagen zonder
internet hebben gezeten vandaar de kleine vertraging...
Maar felicitaties zijn nog altijd welkom hoor!!!
Het was opzich een gewoon werkdag als lerares alfabetisering
in ons project maar 's avonds hebben we het met alle mede
werkers en een aantal van de kinderen gevierd met taart en
frisdrank. Erg gezellig!
Het word een spannend uitdagend jaar voor haar,
maar ze is vol goede moed en een super sterk geloof!
Jullie zullen het allemaal mee kunnen maken...
Stuur dr even een felicitatie ok en een aanmoediging?
maakt niet uit dat t iets te laat is!
Rainy Days
Veel mensen hebben het idee dat het in Brazilie altijd de zon
schijnt. Gedeeltelijk hebben deze mensen wel gelijk want
Brazilie is zo ontzettend groot dat inderdaad altijd wel ergens
de zon schijnt. Terwijl in Nederland daar tegenover als in
limburg regent dan regent het vaak ook in friesland. Brazilie
is zo groot dat braziliaans limburg ergens in afrika ligt en
braziliaans friesland ergens in noorwegen.
Nou ik kan jullie vertellen dat Rio de Janeiro vooral de
afgelopen maand grootendeels bewolkd en regenachtig is
geweest. "wat, lachen jullie nou?" In Nederland is het mooi
weer zeker? Ik gun het jullie allen enorm want de Nederlandse
lentes zijn atijd echt om te genieten!
Ze zeggen hier dat Januari het regenseizoen is... Maar het
heeft in Maart en April al 3x zoveel geregend als in Januari
en dan regent het echt enorm hard. Waardoor onze straat
hier telkens weer in een rivier veranderd. Als je wat terug
zoekt in het archief van dit weblog dan vind je daar een
leuk filmpje van.
Misschien hebben jullie op de fotos gezien dat ik nog wel
redelijk bruin ben, maar dat komt eigenlijk alleen maar
omdat zodra de zon een keer schijnt ik direkt mijn pauzes
op mijn balkonnetje besteed. Stiekempjes mijn kleurtje
een beetje bijhouden...
Politie humor
Van de week schrokken we midden nacht wakker want er
werd hier en daar geschoten en geschreeuwd op de
hoofdstraat waar onze slaapkamer en balkonnetje aan en direkt
naast liggen. Levensgevaarlijk als er vuurgevechten zijn in de
straat... We (Denise en ik) moesten de nacht doorbrengen op
een matrasje in de woonkamer waar het het veiligst is dit
omdat de rondvliegende kogels wel door de muren van onze
slaapkamer heen gaan. Maar om in onze woonkamer te komen
moeten ze meerdere muren door en een langere afstand.
Theoretisch is het in de woonkamer dus het veiligst. Er werd
echt enorm veel geschoten en ook heel dicht bij ons huis.
Gelukkig keerde na anderhalf uur de rust weer terug...
Wat was nou de reden van al dit rumoer? Een ontzettend stomme
grap van de plaatselijke politie... Die kwamen middernacht met
twee politie autos langs Complexo do Alemao heen rijden en
vonden het grappig om eens een beetje om niks een aantal kogels
onze wijk in te schieten. Nou de drugsdealers vonden dat helemaal
geen leuke grap en hebben ze echt een mega kogel regen na
gestuurd. Je moet niet sollen met ons als boodschap.
Allemaal onzettend stom want door al deze rondvliegende kogels
hadden makkelijk een aantal mensen om het leven kunnen komen
of gewond en traumatisch geschokt kunnnen raken. Plus dat Denise
en ik niet konden slapen door de spanning... Was wel romantisch
overigens, samen op een 1 persoons matrasje en Denise helemaal
tegen me aangeklemd omdat ze bang was en zich bij mij veilig
voelde.
Een van de werknemers van ons project was midden op straat toen
de politie autos voorbij kwamen en kwam in een behoorlijk nare
positie gemomen en moest schuilen voor de kogels van de
drugsdealers en op straat wachten tot het weer rustig werd voor ze
naar huis kon. Gelukkig is niemand gewond geraakt. Maar toch een
hele belevenis en dan kan ik het wel bergijpen dat veel mensen hier
de politie niet vertrouwen.
Buiten ons normale programma om organiseren we allerlei leuke
culturele en speciale weekeind activiteiten zoals je bijvoorbeeld op
de foto kunt zien. We hebben die dag met een groepje tieners de
berg naast Pao acucar (de grote rots in de zee in het centrum van
Rio de Janeiro) beklommen. Een echte toeristen attractie met een
heel mooi uitzicht over heel Rio de Janeiro en barra de guanabara
het grote meer waarom Rio de Janeiro heen is gebouwd.
De kinderen en tieners die ons project bezoeken hebben vaak een
heel eenzijdig en vooral negatief beeld van hoe de wereld eruit
ziet waardoor ze vaak met het idee rond lopen dat het leven
helemaal niet leuk is. Door met hun dit soort activiteiten te
ondernemen verruimen we hun wereldbeeld. Vaak zijn ze nog
nooit in het Centrum van Rio de Janeiro geweest, Laat staan
buiten de sloppenwijk. Waardoor we vaak reacties krijgen als
"WOOW! Wat is dat nou weer?" Dat is een hoog kantoor gebouw...
En de WC's zijn altijd een enorme actractie, Wat een plezier als
het water vanzelf gaat stromen als je je handen onder de kraan
houd. Hoe kan dat? En dan heb ik het nog niet eens over de
roltrap...
Afgelopen weekeind hebben we
bijvoorbeeld een hele groep van
de kinderen meegenomen naar
een musuem. We hadden
gehoord dat er een theater groep
ging optreden die allemaal
verhalen gingen vertellen speciaal
voor kinderen en de entree was
gratis nou dat is haalbaar! Het was echt een super
beleving voor ze, Ze hebben veel gelachen! Maar begint er
natuurlijk midden in de theater voorstelling een van onze
kinderen een pak koekjes open te maken en te eten. Tot grote
iritatie van de andere bezoeker, Maarja hoe had dat kind nou
kunnen weten dat dat niet zo hoort. Zo leren de kinderen dus
een heleboel van die rare wereld buiten de sloppenwijk.
Het museum had natuurlijk nog
veel meer dingen. We kregen op de kop omdat de kinderen de
schilderijen wilden aanraken maar we mochten ook een filmje
maken waarin wij het verhaal mochten bedenken en de acteurs
waren. Kortom heel leuk allemaal.
We hopen in de toekomst nog veel meer van dit soort activiteiten
te hebben. Naar de dierentuin, naar het strand, naar het circus.
Vanaf nu mogen de kinderen lekker genieten van hun kindertijd
Wat is het een plezier om na 1 maand open te zijn terug te kijken
op wat er allemaal al gaande is op Project Patio hier in de
sloppenwijk Complexo do Alemao! Verbazingwekkend dat we het
al zo goed loopt en dat we echt kunnen merken dat we een
levensverbetering kunnen zijn voor vooral de kinderen en tieners
van deze wijk, Maar als kringen op het wateroppervlak kunnen we
nu al merken dat we nog veel meer positieve invloed hebben
op deze kleine geïsoleerde samenleving. ja, 80.000 inwoners is
klein als je bedenkt dat de mega metropool Rio de Janeiro
evenveel inwoners heeft als heel Nederland! inderdaad 17 miljoen!
Op de foto hierboven kun je een gedeelte van ons team zien wat
nu al bestaat uit 4 vaste medewerkers en 6 vrijwilligers (ikzelf sta
helaas niet op de foto) En uiteraard zien jullie een gedeelte van
onze oogst, de kinderen en tieners die ons project zeer regelmatig
bezoeken. Het is zo goed als onmogelijk om iedereen tegelijk op
de foto te krijgen.
Op het ogenblik hebben we 28 kinderen en 22 tieners.
We hadden eerder 40 kinderen maar omdat een groot gedeelte
vaak niet kwam opdagen hebben we ze uit onze lijst gehaald om
straks ruimte te bieden voor kinderen die wel graag willen leren
en daar de de moeite voor doen om zelf vroeg op te staan...
Helaas is het hier heel normaal als kinderen sochtends vroeg uit
zichzelf moeten opstaan hun eigen ontbijt voor elkaar moeten
zien te krijgen en zich aankleden en klaarmaken om of naar school
te gaan of om naar ons project te komen. Met als gevolg dat de
meeste kinderen dus niet ontbijten of te laat komen.
Verandering begint vooral bij de ouders!!!
We hebben onzettend veel
geluk dat we voor het
educatie gedeelte van ons
project de professionele
begeleiding van een
pedagoog ontvangen die
onze medewerkers en
vrijwilligers traint om les
te geven en op de juiste manier om te gaan met de kinderen.
En begeleid in het opzetten van lessen die speciaal gericht
zijn op de noden van elk kind persoonlijk. De kinderen zijn
verdeeld over drie groepen.
- Alfabetisering (leren lezen en schrijven), Denise is een geweldig
goede lerares en nu al de favoriete lerares van het project!
Im realy proud!
- Oefenen lezen en schrijven, Een aantal van de kinderen kon al
wel een beetje schrijven en lezen maar moet nog veel oefenen
om niet achter te raken. Maize is daar de lerares
(zie foto hieronder)
- Huiswerk begeleiding en persoonlijke training, De kinderen
kunnen goed lezen en schrijven maar hebben problemen met
gramatica,wiskunde, aardrijkskunde, geschiedenis enzovoort.
persoonlijke training is een soort karakter vorming. Normen en
waarden enz. Rodrigo en een aantal van de vrijwilligers geven
hier les.
- En dan zijn er nog veel meer dingen die we voor de kinderen
doen als theater school, Muziek les en andere speciale
activiteiten.
Voor de Tieners hebben we
ondertussen een uitdagend
programma opgezet wat we
de komende maanden met
ze willen gaan behandelen.
Uiteraard gaan we ook
allemaal leuke uitjes en
gekke dingen doen maar we
willen ook heel serieus een hulp zijn in hun zoektocht naar identiteit,
hun wereldbeeld zuiveren en vergroten, Ze kennis laten maken met
een God die echt super is en ze uitdagen om te geven om de vele
mensen die het nog veel erger getroffen hebben dan zei. De
meesten van hun zijn niet gelovig of katholiek dus dat word nog een
hele klus. Maar reken maar dat ze positief veranderd zijn als ze dit
jaar met ons doorlopen hebben!
Verder zijn we begonnen met Project Pais. Pais betekend ouders.
Dit zijn dus de ouders van de kinderen en tieners die ons project
bezoeken vaak zijn het eerder die ouders die hulp nodig hebben
dan de kinderen. Zo was bijvoorbeeld een van de kinderen erg
verdrietig omdat zijn ouders zouden gaan scheiden. Ondanks onze
pogingen voor vrede besloot de vrouw toch te vertrekken met
dochter, achterlatend man en zoon. Nou uiteindelijk na 2 weken
uit elkaar te zijn geweest en veel gesprekken is ze toch weer naar
huis gekomen. Voor hoelang weten we nog niet maar we blijven
ze begeleiden. Zo hebben we met veel van de ouders een
verschillende vriendschap waarin we de eenheid in de familie
promoten en kwalitatieve zorg en liefde voor de kinderen.
Dan hebben we hier een
fotootje van Wouter in de
H.Q. headquarters of te
wel kantoor. En kijk mij
eens een stoer CSI raam
hebben waar ik al mij
planningen op uit werk!
Er is veel te veel werk te
doen op kantoor allemaal
documenten die uitgewerkt
moeten worden, Sponsorwerving en alles in drie
talen uitwerken. Nederlands, Engels en Portugees.
Ik ben er maar druk mee!
Later meer!
Stay tuned!