maandag, maart 22, 2010

Eerste weken in Fortaleza


Geen toegang tot internet
Tis op het moment nog lang niet zo makkelijk om op internet te komen maar eindelijk is het me dan gelukt en zal ik ook direkt een update brengen over hoe het de afgelopen weken is gegaan. Mijn excuses als het even duurt voor ik op emails of speciale vragen reageer.

Vertrek uit Rio

Het was echt geen plezier om weg te gaan uit Rio de Janeiro. We wisten dat het project ons eigenlijk nog hard nodig had in deze tijd van overgang naar de andere organisatie en vooral de vele kinderen wouden zo graag dat ik en vooral Denise nog langer zouden blijven. Maar dan keken we weer naar Denises groeiende buik en dan wisten we weer dat we nu wel weg moesten naar Fortaleza.

Wennen

Ondertussen zijn we hier nu al een aantal weken en beginnen we al gewend te raken. We wonen voorlopig nog bij Denise haar ouders in huis maar aangezien we eigenlijk gewoon weer een eigen woning willen hebben kunnen we nog niet echt wennen anngezien binnenkort toch alles weer helemaal anders zal zijn.

T voelt goed

We hebben al wel een heel goed gevoel over ons nieuwe leven hier! Denise heeft veel betere en duidelijkere zorg voor haar en de baby, We hebben hier veel meer vrienden, bekenden en organisaties en zijn veel socialer. Ook was het geestelijk gezien zeer zwaar en droog in Rio de Janeiro wat ten koste ging van onze relatie met God. Maar we merken allebei dat deze weer flink aan het opbloeien is!

Nog even geduld aub

Heb voorlopig nog even geduld met ons. We hebben echt even een tijdje nodig om ons opnieuw te settelen en opnieuw God te zoeken over wat we hier in Fortaleza mogen gaan betekenen. Echter weten jullie allen dat als je veel dingen je afleiden het juist erg moeilijk is om naar God te luisteren. Laat ons daarom eerst een beetje tot rust komen waarmee het lijkt dat me momenteel misschien niet zo productief zijn. Maar we maken elke dag weer een paar stappen en lossen weer het een en ander op waardoor straks alles tot rust is gekomen en we echt goede beslissingen kunnen nemen.

gebedspunten:

1) Volgens de doktoren is er nog altijd 15% kans dat onze zoon met een afwijking geboren zal worden. Blijf bidden voor zijn gezondheid!

2) We zijn flink aan het zoeken naar een woning. Echter is het hier veel duurder om een woning te huren. Waardoor ons inkomen niet toerijkend is. Bid dus aub voor een oplossing of een woning die we wel kunnen betalen of een toename in ons inkomen...

3) Blijf uiteraard voor mijn ouders en Marokaanse broertjes en zusjes bidden.

vrijdag, maart 12, 2010

Save the Village of Hope



Dit is het kinderdorp waar mijn ouders zich 10 jaar voor in hebben gezet. Het drijgt nu gesloten te worden door de Marokaanse overheid omdat alle buitenlandse werkers inclusief mijn ouders het land uitgezet zijn.

Weeskinderen die dankzij de opofferingen van deze liefhebbende mensen. Opnieuw ouders mochten hebben en konden genieten van een liefdevolle familie, een goede educatie en alle hoop op een geweldige toekomst. Iets wat zonder deze buitenlandse werkers onmogelijk was geweest...

Echter worden ze nu ruw weg gehaald bij degenen waar ze zo van hebben leren houden. Waar ze dachten voor altijd deze ouders te hebben zijn ze nu ineens alleen in de wereld. De kinderen komen als babys binnen op het terrein en gevoelsmatig is geen enkele van hun een weeskind. Omdat ze zolang ze zich kunnen herrineren altijd deze buitenlandse werkers als liefhebbende ouders hebben gehad...
Hoe onmenselijk en wat een schending van kinderrechten is het dan als je dit alles weer van hun ontneemt. Zonder erbij stil te staan wat een schadelijke gevolgen dit zal hebben voor deze zo onschuldige kinderen. Voor altijd zullen ze het onthouden als de meest zwarte dag van hun leven.

Er zijn vele acties gaande om dit te stoppen! Doe mee... Dit mag niet gebeuren!
Ontzettend Bedankt!